Wintersport in Italië

Wintersport in ItaIië

Dit jaar voor het eerst naar Italië geweest om te skiën. Van 4 t/m 10 februari geskied in het gebied Dolomiti Superski. Na een lange rit komen we zaterdagmiddag aan in Campitello, een klein plaatsje in de Dolomieten. Hier verblijven we in een gezellig hotel met goede voorzieningen, niet ver van de skilift en het skigebied. Die middag nog even het dorpje verkend. Het is al prachtig zonnig weer en dat beloofd veel goeds voor de rest van de week. Er staat alleen nog een harde wind op de piste. 

Zondag is de eerste skidag. De wind is afgenomen en alle liften zijn in bedrijf. De zon schijnt en de vooruitzichten zijn supergoed; het belooft een mooie week te worden. De eerste dag is het altijd even wennen en we starten rustig aan. Een beetje de omgeving verkennen en kijken waar het mooi skiën is. Het is een mooie skidag. 

Maandag skiën we naar het gebied bij Wolkenstein. Mooie lange afdalingen en perfecte sneeuw. Op de piste is het ongeveer -10°C.

Dinsdag maken we een lange tocht. Eerst via Canazei naar Arraba en vanaf daar naar boven richting de Marmolada. Om op de Marmolada te komen moeten we drie grote gondelliften achter elkaar nemen. We staan dan op 3.265 m hoogte en hebben prachtig uitzicht op de omgeving. Maar vanaf dat punt moeten we ook weer helemaal naar beneden skiën. Ik heb dan enorm last van een knellende skischoen die mij een pijnlijk drukpunt bezorgd op mijn scheenbeen. Ik kan bijna niet normaal skiën van de pijn. En dat is heel vervelend als je nog een paar hele steile en lange afdalingen moet om weer thuis te komen. Het wordt een zware middag en om 17.00 uur nemen we de laatste gondellift naar beneden om weer bij het hotel uit te komen. We zijn dan allebei doodmoe, maar hebben ondanks de zwaarte toch een mooie dag gehad. 

Woensdagochtend wakker geworden met keelpijn en een hoestje. Ik heb het gevoel dat ik een koudje heb opgelopen en hoop dat het niet erger wordt. We gaan iets later de piste op en kijken hoe het gaat. De pijn in mijn scheenbeen wordt ook niet beter en ik heb de lange tocht van gisteren nog dik in de benen zitten. Het lukt vandaag niet om lekker te skiën. Maar het is nog steeds schitterend weer en we blijven lekker lang op een terrasje zitten, chillen in de zon met een lekker gluhwijntje erbij. Is ook geen straf. 

Donderdag opgestaan na een hele slechte nacht. John en ik hebben allebei de hele nacht liggen hoesten en voelen ons ziek. We hebben duidelijk een behoorlijke verkoudheid te pakken en weten niet of we in staat zijn om lekker te skiën. We starten langzaam op en proberen eind van de ochtend toch nog even de piste op te gaan, maar daar blijkt al snel dat we allebei de kracht niet hebben om mooie afdalingen te maken en lekker te skiën. We blijven wederom een tijdje op een terrasje in de zon zitten, maar bij -10°C wordt dat toch al snel te koud, zeker als je je ook nog zo ziek voelt. We gaan weer naar het hotel terug en kruipen in bed. En we besluiten dat we morgenochtend naar huis gaan.

Vrijdagochtend na weer een slechte nacht alle spullen ingepakt en rond 07.00 uur richting huis vertrokken. We rijden in een ruk daar naar huis, elkaar afwisselend met rijden. Het is gelukkig niet heel druk op onze route en we zijn rond 19.30 uur weer thuis. Ondanks de ziekte kijken we terug op een mooie week en zijn zeker van plan om volgend jaar weer hier naartoe te gaan, want het is een fantastisch skigebied en we hebben de Sella Ronda nog niet gedaan. 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *